Σάββατο 16 Μαΐου 2015

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ


«Οὔχ οὗτος ἤμαρτε οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ’ ἴνα φανερωθεῖ τό ἔργο τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ».

Ο θλίψεις καί ο στεναχώριες δέν ρχονται πάντοτε στή ζωή μας ς τιμωρία τν μαρτιν μας. Γιά τοτο καί φείλουμε νά μήν κατακρίνουμε τούς λλους ς μεγάλους μαρτωλούς πειδή θλίβονται στή ζωή τους.
Χριστός καλε τούς μαθητές του νά προσέξουν χι τά ατια τς πάθησης το κ γενετς τυφλο, λλά τό σκοπό πού πέτρεψε Θεός τοτο γιά νά φανερωθε τό ργο του, ργο παντοδυναμίας καί πειρης γαθότητας.
θεραπεία το τυφλο εναι πιά χειροπιαστή φανέρωση τς δυνάμεως το Θεο πού χρησιμοποιεται πέρ το νθρώπου.
Χριστός ρχεται στόν κόσμο χι νά γίνει ποδεκτός ς πίσημος πεσταλμένος μέ τελετές καί φιέστες, λλά γιά νά πιτελέσει ργο θαυμαστό καί μεγάλο, τη λύτρωση καί τη σωτηρία το κόσμου καί το νθρώπου.
Τό θαμα τς θεραπείας το κ γενετή τυφλο ποτελε πίσης σύμβολο πνευματικο φωτισμο πού Χριστός ς φς το κόσμου μεταδίδει.
« λαός καθήμενος ν σκότει εδε φς μέγα». Εξάλλου θεραπεία το τυφλο εναι κάτι πλό, τό πιό σύνθετο καί δύσκολο εναι θεραπεία το νθρώπου πού βρίσκεται βουτηγμένος στό θικό σκοτάδι. τσι ν τά πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά για τόν κ γενετή τυφλό βρίσκει τό φς τν φθαλμν, κάποιοι λλοι μένουν στό δικό τους σκοτεινό κόσμο ο ποοι καί μφισβητον τό θαμα καί ξεκινον τίς νακρίσεις. Σ’ ατό τόν σκοτεινό κόσμο δέν βρίσκεται μόνον ρχουσα ουδαϊκή τάξη, βρίσκονται συνάμα ο γείτονες, ο γνωστοί κόμα καί ο γονες το τυφλο.
Κανένας δέ συμμερίζεται τήν χαρά το τυφλο γιά τήν ποκατάσταση τς γείας του καί χι μόνον λλά κατασκευάζουν κατηγορίες κατά το ησο. Εναι θεος γιατί δέν τηρε τήν ργία το Σαββάτου. Ο διοι ο γονες το ρνονται νά βεβαιώσουν τι τυφλός πού θεραπεύτηκε εναι τό παιδί τούς πειδή φοβονται μή χάσουν τή θέση τούς στό συνέδριο.
μως κε πού περισσεύει μαρτία πλεονάζει χαρά το Θεο. τυφλός δέν ξαναβρκε μόνο τό φυσικό του φς, κυριολεκτικά ναγεννται καί τώρα μέ τά μάτια τς ψυχς το βλέπει ατά πού δέν μπορον νά δον ο νοικτομάτηδες νομοδιδάσκαλοι το μωσαϊκο νόμου. χει μολογήσει δημοσίως τόν Χριστό ς προφήτη καί εναι τοιμος καί γιά λλα μεγαλύτερα λματα ναγνώρισης το Θεο ς Θεο ληθινο.
Τά μηνύματα το γίου εαγγελικο ναγνώσματος εναι πολλά καί μεγάλα ξεχωριστς σημασίας γιά λους μας.
Ο μαρτίες μας δέν μποδίζουν τό Θεό νά βρίσκεται κοντά μας, πολύ περισσότερο δέν μποδίζουν μς νά βρισκόμαστε κοντά στό Θεό.
Ο σθένειες, τό κακό γενικότερα κόμα καί θάνατος δέν ρχονται ποτέ πό τό Θεό ς τιμωρία γιά τίς μαρτίες μας. Θεός δέν εναι τιμωρός λλά πατέρας γεμάτος στοργή, γνοια καί γάπη γιά λους μας.
Ο σκοπιμότητες τά, συμφέροντα, καιροσκοπισμός εναι καταστάσεις πού χουν καθαρό δαιμονικό χαρακτήρα καί ο ποες χι μόνο δέν νώνουν, διχάζουν καί ποστασιοποιον τούς νθρώπους κόμα καί τούς πιό κοντινούς μας, , γονες, συγγενες, γείτονες, γνωστοί. Ο γονες το τυφλο μας δίνουν δυστυχς ατό τό δυνηρό μάθημα πού τόσο εκολα ρνονται τήν ταυτότητα το παιδιο τους.
μεγάλος κίνδυνος εναι φανατισμός καί σωστρέφεια, καταδικάζουν λους τούς λλους ναίτια καί νεύθυνα καί περτιμον καί ξυψώνουν τόν αυτό τούς δήλ. τό γώ τους, πιό πάνω πό λους καί τόν διο τό Θεό. Ο νομοδιδάσκαλοι το μωσαϊκο νόμου βρίσκονται σέ ατή τήν πομόνωση πό τό Θεό καί τόν κόσμο καί τήν τακτική τους συνεχίζουν ο ψευτοευσεβηστές καί αρετικοί, γενικότερα ο χθροί του Θεο δήλ. ο χθροί του νθρώπου.
Τό μεγάλο μήνυμα στό ποο θέλουμε νά μείνουμε εναι συμπεριφορά το Χριστο. Βλέπει τόν τυφλό. Δέν τόν ξεπερν. Τόν προσεγγίζει. Το χαρίζει τό φς του, τόν ζωογονε, τόν φωτίζει, τόν ναγενν. γάπη καί στοργή το Θεο πάντοτε σέ κάθε περίσταση λειτουργον.
Ήταν Σάββατο όταν ό Χριστός τον θεράπευσε, και ό νόμος έλεγε• «'Έξ ημέρας έργα και ποιήσεις πάντα τα έργα σου• τη δε ήμερα τη εβδόμη Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου» Την εντολή αυτή οι νομικοί και θεολόγοι της εποχής εκείνης την διαστρέβλωναν. Ενώ δόθηκε για ν' αναπαύει, αυτοί την έκαναν κορδέλα για να δένουν τον άνθρωπο. Εάν το Σάββατο έπιανε φωτιά το σπίτι σου, απαγορευόταν να τη σβήσεις• εάν πονούσε το μάτι σου, απαγορευόταν να τ' αγγίξεις, για να μην κάνης εργασία! Και να ό Χριστός, εις πείσμα τους, σκύβει κάτω, κάνει λάσπη, και αγγίζει ένα πρόσωπο πού δεν είχε βολβούς, για να κάνει να φυτρώσουν μάτια. Και φύτρωσαν! Οι νομικοί είχαν τώρα μπροστά τους δύο πράγματα μία «παράβαση» και ένα θαύμα πού έλαμπε σαν ήλιος. Και οι μοχθηροί, αντί να χαρούν τον ήλιο, κολλάνε στην «παράβαση» και πετούν την «τορπίλα» τους• «είναι αμαρτωλός!» Ακούγοντας αυτό ό κόσμος δείλιαζε. Διότι όποιος τολμούσε να ομολογήσει το Χριστό, γινόταν «αποσυνάγωγος», κάτι τρομερό τότε, μια τιμωρία πού κλιμακώνετο σε τρία στάδια. Πρώτα σε έδιωχνε ή γυναίκα σου τριάντα μέρες άπ' το σπίτι. Εάν δέ' μετανοούσες, μαζευόταν ή κοινότης και σε αφόριζε. Και τρίτον απαγορευόταν να σου δώσει κανείς ψωμί, νερό, ό,τι δήποτε. Το μόνο πού απέμενε στον αποσυνάγωγο ήταν ή ν' αυτοκτονήσει ή να φύγει έξω από τα σύνορα.
Μέσα στο κλίμα αυτό της φοβίας ακούστηκε μια φωνή αληθείας. Δεν ήταν ούτε κάποιος μορφωμένος ούτε κάποιος πλούσιος ούτε άλλος ισχυρός. Ήταν ό τυφλός. Αυτός, μπροστά στους εχθρούς, μαρτυρεί την Αλήθεια, μαρτυρεί για το Χριστό. Παρά την απειλή του αποσυναγώγου δεν τον αρνείται, δεν τον προδίδει. Διαφώνησε ένας με όλους, μια αγία διχόνοια.
Υπάρχει κακή ομόνοια και καλή διχόνοια. Κακή ομόνοια ήταν όταν π.χ. κάτω από το πραιτόριο όλοι μαζί φώναζαν για το Χριστό, «Άρον άρον, σταύρωσαν αυτόν». Θέλετε και καλή διχόνοια; Στην Αθήνα τω 406 π.Χ. δίκαζαν οκτώ Αθηναίους στρατηγούς, τους νικητάς της ναυμαχίας των Αργινουσών, διότι δεν φρόντισαν να περισυλλέξουν τους ναυαγούς. Όλοι σύμφωνοι να τους καταδικάσουν εις θάνατον. Ένας διαφωνεί, ό Σωκράτης. Υψώνει το ανάστημα του και προτείνει να τους στεφανώσουν. Έτσι κι ό τυφλός• πού είναι μάλιστα ηρωικότερος κι άπ' το Σωκράτη. Ό Σωκράτης ήταν φιλόσοφος και ζούσε σε δημοκρατικό πολίτευμα• ό τυφλός; αμόρφωτος και αδύνατος. Για αυτό τα διδάγματα του είναι πιο βαρυσήμαντα.
 «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνη επί την γήν ούκ ήλθον βαλείν ειρήνη, άλλά μάχαιραν>>, είπε ό Χριστός. Πρόσεξε, αδελφέ μου, γιατί έρχονται περιστάσεις πού θα κριθής, θα κριθή ή σωτηρία σου. Πρέπει τότε να χωρίζεις άπ' αυτούς πού μπορεί να σε καταστρέψουν. «Ό φιλών» άνθρωπον «υπέρ έμέ ουκ έτσι μου άξιος».
Ω αγία διαφωνία! Σάς ερωτώ, αδελφοί μου' διαφωνήσατε ποτέ για μεγάλα θέματα; Αν διαφωνήσατε, είστε μιμητά! του τυφλού. Υπάρχει διαφωνία στο σχολείο, στο στρατό, και στην εκκλησία. Μάλιστα• θα υπάκουης με τυφλή υπακοή στον επίσκοπο σου —«Πείθεσθε τοις ηγουμένοις υμών», εάν κ' εκείνος υπακούει στο Χριστό, εάν έχει το Ευαγγέλιο στο κεφάλι του. Άλλ' εάν το βάλει κάτω από τα πόδια, τότε αλτ! Δεν θα επιτρέψεις ποτέ να κάνει το Ευαγγέλιο και το Πηδάλιο πατητήρια.
Χριστιανέ μου, είσαι ζωντανό ψάρι ή ψόφιο; Εάν είσαι ζωντανός, τότε κόντρα στο ρεύμα «Άντίστητε τω διαβάλω, και φεύξεται άφ' υμών»
Και ποιο είναι  το μεγαλύτερο έργο;
Ή ομολογία της ορθοδόξου πίστεως.
Χριστός Ανέστη παιδιά μου
Ο Εφημέριος σας.
Πρωτοπρεσβύτερος Μιχαήλ Μεγαγιάννης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.